Capoeira

Sztuka Walki Capoeira

Historia capoeiry zaczyna się w XVI wieku, w czasie, kiedy Brazylia była kolonią Portugalii. Praca rąk afrykańskiego niewolnika była powszechnie wykorzystywana w Brazylii, głównie w zakładach produkujących – gospodarstwach cukrowych w północno-wschodniej Brazylii. Wiele z tych niewolników przybyło z okolic Angoli, która stanowiła portugalską kolonię. W tym afrykańskim kraju bardzo spopularyzowany był taniec przy rytmicznych dźwiękach muzyki.

Sztuka Walki Capoeira Rzeszów

Sztuka Walki Capoeira Rzeszów

Kiedy przybyli do Brazylii, Afrykanie zdali sobie sprawę z istnienia potrzeby rozwijania form ochrony przed przemocą i represjami brazylijskich osadników. Głównie ze względu na fakt, że byli stale celami brutalnych praktyk i kar ze strony plantatorów. Ucieczki z gospodarstw były bardzo surowo karane, toteż niewolnicy znaleźli alternatywę pozwalającą wyrazić swój bunt w formie sztuk walki.

Właściciele plantacji zabronili jednak niewolnikom praktykowania wszelkiego rodzaju walk. Wkrótce niewolnicy łącząc rytm i ruchy swoich afrykańskich tańców, dostosowali je do nowego rodzaju walki. Tak więc powstała capoeira, sztuka walki ukryta w tańcu. Był to ważny instrument kulturowej i fizycznej odporności brazylijskich niewolników oraz nadzieja na przetrwanie.

Trening Capoeira w Rzeszowie

Trening Capoeira w Rzeszowie

Do ćwiczenia capoeiry dochodziło w pobliżach kwater niewolniczych (szop, które służył jako ich miejsce zamieszkania) i miało ono głównie funkcję zachowania kultury przodków, ulżenia od stresu pracy i utrzymania zdrowia fizycznego. Często walki odbywały się w obszarach o małej ilości krzewów i drzew, zwanych potocznie jako „capoeirão”. Określenie takich przestrzeni właśnie nadało nazwę tej sztuce walki.

Do roku 1930, praktyka capoeiry była zakazana w Brazylii, ze względu na to, że była postrzegana jako aprobująca przemoc i buntowanie się. Policja otrzymała wytyczne do zatrzymywania capoeiristas, którzy praktykowali tę sztukę walki. W 1930 roku, ważną postacią dla brazylijskiej capoeiry okazał się Mestre Bimba. Musiał on ubiegać się u ówczesnego prezydenta – Getulia Vargasa – o uznanie capoeiry. Prezydent tak bardzo lubił tę sztukę walki, że aż zamieniła się ona z czasem w sport narodowy Brazylii.