BRAZYLIA

Największe pod względem powierzchni i liczby mieszkańców państwo Ameryki Południowej oraz piąte pod względem wielkości państwo świata. Zajmuje ponad 47,5% powierzchni Ameryki Południowej, liczy ponad 193 miliony mieszkańców.
Brazylia jest republiką związkową podzielona na 26 stanów i 1 dystrykt federalny. Konstytucja Brazylii została uchwalona w 1988. Głową państwa iszefem rządu jest wybierany w głosowaniu powszechnym na 4 lata prezydent. Obecnym prezydentem jest Dilma Rousseff.

CAPOEIRA

Wywodząca się z tradycji afrykańskiej i brazylijskiej sztuka walki, której formy są rytmiczne, akrobatyczne i skupiają się na kopnięciach. Istotą capoeira są elementy tańca wpływające na płynność i nieprzewidywalność ataków. Została stworzona w XVIII i XIX wieku przez niewolników w Brazylii (Największe skupiska: Salwador, Rio de Janeiro) stała się dla nich sposobem na manifestowanie odrębności kulturowej, sposobem rozrywki, zabawy pozwalającej zapomnieć o codziennej niedoli. Wywodzi się z rytualnych tańców plemion afrykańskich, łącząc w sobie ich rytmy, charakterystyczne pozycje (zwłaszcza capoeira angola) zawiera też wiele cech kulturowych charakterystycznych dla Indian południowoamerykańskich. Nowoczesna, zmodernizowana (modernizację tę zapoczątkowałMestre Bimba oraz grupa Senzala) capoeira zawiera wiele elementów realnej walki i samoobrony, akrobatyczne ewolucje, kopnięcia oraz obalenia.

Capoeira spośród innych sztuk walki wyróżnia się dynamizmem i taneczną płynnością. Niewiele jest statycznych pozycji, dużo natomiast zamaszystych kopnięć i podcięć. Ciosy przeciwnika blokuje się bardzo rzadko, zamiast tego capoeira oferuje wiele uników i przejść.Z capoeirą nieodłącznie wiąże się rytuał roda (wym. hoda, z port. krąg, koło). Capoeiristas tworzą zamknięty krąg, którego głównym elementem jest orkiestra – bateria. Gracze parami wchodzą do kręgu, by tam prowadzić symulowaną walkę – jogo, która niejednokrotnie przeradza się w realną agresywną walkę (Jogo duro). Pozostali w tym czasie muzyką i śpiewem nadają całości energię – axé.

Podstawowym instrumentem używanym w rodzie jest berimbau, którego rytm nadaje zarazem rytm grze prowadzonej przez graczy (gra może być spokojna, płynna i opierająca się na zaskoczeniu przeciwnika zamarkowanymi atakami i unikami lub szybka, dynamiczna i oparta na efektownych ewolucjach). Pozostałe instrumenty wchodzące w skład baterii to: atabaque, pandeiro, agogo, reco-reco, Pau de Chuva (Deszczowy Kij).

SAMBA DE RODA

Jest tradycyjnym tańcem brazylijskim, charakteryzującym się dynamicznymi i zmysłowymi ruchami bioder, tańczony jest solowo przez kobiety lub w parze kobieta plus mężczyzna. Jest „wizytówką” Brazylii na całym świecie. Obecnie jest kojarzony głównie z karnawałem oraz capoeirą. Bardzo ważne jest, aby nie mylić samba de roda z sambą jako tańcem towarzyskim (samba towarzyska wywodzi się z samba de roda, mają też pewne cechy wspólne).

MACULELE

Brazylijski taniec wywodzący się z tradycji i kultury afrykańskich niewolników.
Tańczono z pałkami (ówcześnie) i maczetami (za sprawą zabiegu uatrakcyjnienia sztuki przez syna mistrza Popó) lub trzciną cukrową i pochodniami (stara tradycja), w środowiskach wywodzących się ze społeczności afrykańskich niewolników, pracujących na plantacjach, a mieszających się kulturowo z rdzennymi Amerykanami (zwł. z grupy językowej Tupi-Guarani) na wschodnich terenach Brazylii, w bahiańskich miastach Santo Amaro i Salvador.